پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

فرشاد مومنی، اقتصاددان و رئیس موسسه دین و اقتصاد در نشست دانایی و توسعه و رونمایی از کتاب اندیشه بی‌خانمان می‌گوید که در واقع همه چیز در جامعه ما دفرمه و از ریخت افتاده است. حال سوال این است که چرا چنین اتفاقی رخ داده است. پاسخ مشخص است، زیرا این امر در کادر نظام حیات جمعی دیده نشده یا نخواسته که دیده بشود. در چنین شرایطی سیاستگذاری اقتصادی ما شبیه انتخابات برگزار کردن ما می‌شود. به همبن دلیل رضاقلی دغدغه دارد که چرا این علوم کارکرد ندارند. این به این معنا نیست که اصحاب علم درک ندارند که چه اتفاقی رخ داده است بلکه آنچنان هویت جمعی پیدا نمی‌کند که اثربخشی داشته باشد. اگر حکومت بخواهد رابطه خود با مردم را در استاندارد ۲۷۰ سال پیش نگه دارد نمی‌توان دانش‌بنیان شد، این را رضاقلی در کتاب سراب گرایی صنعتی در جامعه قبایلی ایران و ضرورت در مرکزیت قرار گرفتن علم و فناوری در توسعه، بیان کرده بود. دوستانی که به نسل من می‌گویند که تو هم آن زمان انقلاب بودی پس باید عذرخواهی کنید به آن‌ها توصیه می‌کنم که کتاب تاریخ بی خردی خانم باربارا تاکمن را بخوانند. در این کتاب، پنج نفطه عطف تاریخ بشر را بررسی کرده و تصریح دارد که عادی‌ترین انسان‌های تاریخ، واقعیت را درک می‌کردند، اما در ساختار قدرت حاکمان موضوعات دم دستی ساده را درک نکرده بودند. فردی عذرخواهی بکند با نکند بیشتر سطح فهم خود را از پدیده انقلاب اجتماعی منعکس می‌کند. ضمن اینکه گره‌ای هم با عذرخواهی من باز نمی‌شود. شبیه موضوعی که در مورد انقلاب مطرح می‌شود در مورد توسعه هم مطرح می‌شود. همچنانکه برخی به صراحت اعلام می‌کنند که میلی به توسعه ندارند. حیاتی‌ترین مسائل هم تا زمانی که هویت جمعی در کشور پیدا نکنند نمی‌توانند در مسیر اعتلا قرار گیرند. مساله توسعه یک مساله اجتناب‌ناپذیر است و اگر به صورت فعال و خلاق با توسعه روبرو نشویم در نتیجه سیلی خواهیم خورد. از ربع پایانی قرن بیستم کشور‌ها وارد یک مدار جدید به نام عصر دانایی شدند و انقلاب دانایی و اقتصاد مبتنی بر دانایی به مثابه یک شیوه تولید و همزمان به مثابه یک نظام حیات جمعی باید مورد توجه قرار بگیرد. کشور‌های در حال توسعه در موج اول انقلاب صنعتی فکر می‌کردند که صنعتی شدن یک امر انتزاعی بوده و صرفا با جابجایی ماشین‌آلات محقق می‌شود برای همین بر این باور بودند که دیگران ماشین‌آلات صنعتی تولید کردند و ما خریداری کرده و صنعتی می‌شویم. این در حالی است که صنعتی شدن باید در کادر نظام حیات جمعی دیده شود و تغییرات اجباری متناسب در ساخت سیاسی و اجتماعی و نظام آموزشی و ... لحاظ شود، اما، چون این نکات لحاظ نشد، جوامع به ابن روز افتادند به ترتیبی که الان حسرت دوران پیشاصنعتی را می‌خورند. یعنی گرفتاری‌ها چندین برابر شده و توانمندی پیشین را از دست دادند. این نوع طرز تفکر بود که باعث شد در بیست سال تورم کشور، سه هزار و نود درصد و نقدینگی ده هزار و دویست و پنجاه درصد رشد کند. وقتی ماجرای توسعه گره خورد باید روی دو جا متمرکز شد یکی اعتبار علمی جهت‌گیری‌های سیاستی و فرایند‌های تصمیم‌گیری و تخصیص منابع و دیگری نظام توزیع منافع. دقیق توضیح دهم که چطور به جای علم در فرایند سیاست‌گذاری و تخصیص منابع از شبه علم استفاده می‌کنند و گنجشک را رنگ می‌کنند و جای چیز دیگری قالب می‌کنند. این چه جور علمی است که یک بسته سیاستی معین در طی بالغ بر سه دهه گذشته در دستور کار نظام تصمیم‌گیری کشور قرار داشته است، اما به هیچ کدام از اهداف اعلام کرده نرسیده است و هزاران تخریب و فساد و به هم ریختگی و وابستگی ذلت‌بار و نابرابری ناهنجار را پدید آورده آما همچنان در دستور کار است و با بزک کردن جلو می‌رود. در دستکاری واقعیت و جا زدن شبه علم و دروغ و کلک و پنهان کاری واویلایی درست کردند. شما حساب کنید که در این کشور سه چهار سال است که سالنامه آماری را منتشر نمی‌کنند. نزدیک سی سال است که روند تحولات سهم مربوط به ارزش آفرینی واسطه‌گریی مالی را حذف کردند تا سلطه ربا را پنهان کنند در حالیکه ده متغیر کنترلی دیگر وجود دارد که با آن می‌توان موضوع را متوجه شد.

آنچه که ما بر اساس استانداردها از نقشه راه می فهمیم ، نقشه راه باید قبل از سند راهبردی و طرح جامع تهیه شود و یا اینکه بعد از تهیه طرح جامع و راهبردی، برای افق گشایی های اتی مورد استفاده قرار گیرد. نقشه راه برای اجرای سند تحول نظام آموزشی ، قاعدتا نمی تواند معنای خاصی داشته باشد. البته اگر آقایان سهمیه ای از ما بهتر متوجه می شوند، ما را ارشاد کنند تا اندکی در راستای تامین هرچه بیشتر منافع ملی، هدایت شویم( اف بر این هرزه کاری های منجر به هدر دهی توان و توانمندی ملی . اف بر انتصابات حرام محفلی و کیلویی). خبر می رسد که اعضای شورای‌عالی انقلاب فرهنگی مقرر کردند نقشه راهی برای عملیاتی شدن هر چه بهتر نظام‌های موجود در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش تدوین و برای تصویب به شورای‌عالی انقلاب فرهنگی ارائه کنند.

چرا تصویر مظفرالدین‌شاه با واقعیت کارنامه او تا این اندازه متفاوت است؟ آیا همچنان تصویر ما ایرانیان از یک حاکم مقتدر، حاکمی بی‌رحم است که در برابر مردم می‌ایستد؟ آیا پیشتازی دوره ناصری ، زمینه ساز هم پذیری های دوره مظفری را فراهم ساخته بود؟ چرا محمدعلی شاه ( فرزند مظفر الدین شاه)، واگشت به رویکرد استبدادی در کشور داری را برگزید و مجلس را به توپ بست و مشرطه خواهان را آواره نمود؟

تحصیلات می‌تواند بخشی از هویت فردی محسوب شود. هویتی که در قالب جامعه و به‌عنوان یک پدیده ‌اجتماعی و فرهنگی اگر به بیراهه رود به آسیب اجتماعی تبدیل خواهد شد. با توجه کاهش تخصص گرایی و گرایشات بالا به رزومه سازی غیر واقعی، خرید و فروش مدرک جعلی تحصیلی به دلایلی چند بشدت رواج پیدا کرده و با توجه به ضعف نظارت موثر، بسیاری از افراد ،این راه را راه میانبری برای دستیابی به مدرک و جبران ضعف تحصیلات ، قلمداد می کنند. حال باید از وزرای محترم عتف، بهداشت و درمان ، اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و سایر مراجع و افراد مرتبط پرسید که چرا در این خصوص اقدام موثری صورت نگرفته است؟ باید به بعضی ها گفت که عمویی های محترم، ناراحت نمی شوید که بیخ گوش تان ، مدرک تحصیلی جعل می کنند و خرید و فروش می نمایند؟ ناراحت نیستید که به ریش داشته و نداشته تان می خندند؟ سلام بر کرگدن. ما خجالت می کشیم از این حد لاقیدی و بی مسئولیتی و کم تعهدی. حقوقی ها احتمالا در سطح پائین از چهار مصادیق جرم قصور، تقصیر، ترک فعل و اهمال ، استفاده می کنند. دوستان سازمان بازرسی چطورند؟

عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت این یادداشت در واقع خطاب به آقایان علمای قم نوشته می‌شود، چون گمان می‌کنم فرصت کافی برای پیگیری اموری که در حال رخ دادن در جامعه است را ندارند یا آنکه ممکن است اسیر ظاهر آنها شوند و ارزیابی مثبتی از این رویدادها پیدا کنند.ماجرا این است که وزارت آموزش و پرورش اصرار دارد که آقایان طلاب و روحانیون را به عنوان آموزگار استخدام کند که تا اندازه‌ای چنین هم کرده است. از سوی دیگر طرحی غیررسمی نیز در حال اجرا است تا مدارس مسجدمحور یا «مسجد مدرسه» را گسترش دهند.

گزارش وزارت آ‌موزش‌وپرورش از نتایج امتحانات نهایی نشان می‌دهد که نمرات دانش‌آموزان در بازهٔ زمانی چهارساله یعنی از سال ۹۸ تا ۱۴۰۲ با اُفت همراه بوده است و وضعیت اغلب استان‌های مرزی و جنوبی نسبت به مرکز طوری وخیم است که میانگین آن حتی به نمرهٔ ۱۰ هم نمی‌رسد. بر این اساس کارشناسان حوزهٔ آموزش مواضعی گرفته و بعضی از آن‌ها دربارهٔ وضعیت آموزشی، نظام آموزش‌وپرورش و احتمال افزایش فقر آموزشی هشدار داده‌اند. در این رابطه، اما «مسعود کبیری»، دانشیار پژوهشگاه مطالعات آموزش‌وپرورش می‌گوید: «امتحان نهایی به‌علت یکپارچه‌نبودن، معیار خوبی برای سنجش عملکرد دانش‌آموزان در سطح ملی نیست.» در مقابل این نظر، «احمد میدری»، اقتصاددان، این گزارش را شروع خوبی برای شفاف‌شدن عملکرد دستگاه آموزش‌وپرورش می‌داند و معتقد است که همپوشانی فقر آموزشی با فقر اقتصادی با توجه به گزارش میانگین معدل امتحانات نهایی به تفکیک استان‌ها باید مورد توجه سیاست‌گذاران قرار گیرد. نقشه میانگین معدل امتحانات نهایی خرداد ۱۴۰۲ نشان می‌دهد؛ که میانگین معدل برای علوم ریاضی و تجربی ۱۱.۵-۱۲.۵ و برای علوم انسانی کمی پایین‌تر تخمین زده شده است. اما این میانگین را به تفکیک استان‌ها ببینیم، فاجعه آموزش در کشور قابل رصد شده و وضعیت معدل استان‌ها هم منطبق با نقشه فقر کشور است. نکته پایانی اینکه، برخی از منتقدین، سیاسی بازی در انتخاب وزیر آموزش و پرورش و کم توجهی به سطح توانمندی ها، صلاحیت‌ها و شایسته گزینی‌ها در ۵-۶ سال اخیر را عامل مهم درون سازمانی موثر بر وقوع این گونه فجایای مصیبت بار می‌دانند.

سال های سال است که حوزه مدیریت اجرایی کشور دچار بحران مشروعیت مدیر ناشی از بی صلاحیتی ها، عدم شایسته سالاری و محفل گرایی سیاسی و باندبازی شده و سیاسیون با برچسب های تاریخ گذشته و به فساد رسیده جناح راست و چپ، قصد توجیه و ماست مالی این بحران را دارند. در برخی از حوزه ها نظیر اموزش و پرورش و آموزش عالی، شدت تخریب این بحران به حدی است که آینده بینانسلی کشور را تحت تاثیر قرار می دهد. نگاهی به وضعیت معدلی دانش آموزان، خود گویای بخشی از واقعیت پشت و روی پرده است. آیا وقت پاکسازی نظام اداری کشور از بی صلاحیت ها و کم صلاحیت های مدیریتی فرا نرسیده است؟ یادمان نرود که پهلوی دوم ، دو ضربه سخت را از توسعه نامتوازن و تندروی ها و پلشتی هسته سخت( سلیقه محوری،تفسیر به رای قانون و خود بزرگ تر از سیستم بینی و فساد اقتصادی حوزه امنیتی) خورد. سوال ما از رئیس جمهور عزیزمان این است که بنظر شما با توانمندی مدیریتی موجود در وزارت آموزش و پرورش ، می توان رسالت توسعه ای و تمدنی پذیرفت؟ با کدام مجوز شرعی، قانونی و اخلاقی، باید با خودمان تعارف کنیم؟

معاون سابق آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش معتقد است: سیاست‌های غلط جداسازی در نظام آموزشی ، اعتماد به نفس دانش آموزان مدارس دولتی و گاهی اوقات حتی معلمان این مدارس را از بین برده است و در واقع باورهای آن‌ها را نسبت به یادگیری مخدوش کرده است.

این باور کلی وجود دارد که در کشورهایی که سیاست‌های لیبرالی و نئولیبرالی اجرا می‌شود، پای عدالت در آن جامعه می‌لنگد. اما نتایج پژوهش‌ها درباره وضعیت نابرابری آموزشی در این کشورها خلاف این موضوع را نشان می دهد و مقصود فراستخواه معتقد است برابری در کشورهای لیبرال به طور طبیعی اتفاق می‌افتد. نابرابری آموزشی در کشورهای توسعه یافته بر طبق آمار در حدود ۷ درصد است و در ایران در حدود ۳۷درصد. علی خورسندی طاسکوه دانشیار دانشگاه علامه طباطبایی، تجربه بیمارستانی یک ایرانی را فلج کننده می داند که ماه ها کابوس او است.احمدرضا روشن عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی نیز معتقد است نظام آموزشی ایران تناسبی با نظام اقتصادی آن ندارد و به مراتب جلوتر بوده و بر همین اساس است که فارغ التحصیل ایرانی، هنوز در سایر کشورها طالب دارد.

وقتی انتصابات مدیریت ارشد اجرایی در بیست سال اخیر، بشکل بسیار زشتی دارای گرایشات محفلی و جریان سازی سیاسی منجر به انتصابات می شود، باید به حال خودمان گریست. در خصوص وزیر آموزش و پرورش کاری به این موضوع نداریم که آنها پیشنهاد دانند،تو چرا پذیرفتی رضامراد صحرایی؟ چرا که پاسخش بسیار روشن است. قائده نسبتا عمومی و همگانی تشنگی به قدرت و شهوت شهرت و کسب منافع به اسم ایفای رسالت و انجام تکلیف. آقای رضا مراد صحرایی ، تفکیک جنسیتی کتب درسی و تخصصی سازی محتوا ، کار بدی نیست ، اما اولویت و محوریت اقدامات فعلی نمی تواند باشد. تمرکز شما باید روی حوزه پرورشی قرار گیرد. این حوزه به مسابقه کتابخوانی، اردو و انجام مناسک تقلیل جایگاه داده و فاقد اثرگذاری تربیتی در کنار اثرگذاری شناختی برگرفته از بعد آموزشی است. درک کن، قبل از اینکه مانند برخی از وزرای قبلی، تشدید خسارت به بار بیاوری. با دین و دنیای خودت و فرزندان یک کشور بازی نکن. از نظر ما تو در حد و اندازه ردای وزارت نبوده و نیستی، اما چه کنیم که به حکم قانون وزیری و ما مشفقانه از حضرتعالی تقاضا می کنیم ، به وظایف قانونی خودت و تمرکز بر احیای فعالیت پرورشی منجر به اثرگذاری تربیتی اقدام کنی. از نمایش و شو بازی کردن مدیران مربوط در این حوزه بشدت برحذر باش. بسیاری از آنها فهم لازم برای درک رسالت پرورشی را نداشته و حوزه پرورشی را با مباحث ایدئولوژیک ، مناسک دینی ، سیاست زدگی پوپولیستی و مواردی همانند اشتباه گرفته اند. بعضی از درجا زدگان نابود شده آنها، حاضرند بچه های مردم را هم قربانی کنند تا خودشان به چشم بیایند.

طبق بررسی‌ها به طور کلی در میان سه دوره تحصیلی، در سال تحصیلی ۱۴۰۱_۱۴۰۲ بیشترین نرخ ترک تحصیل مجموعا در دوره متوسطه اول رخ داده است. در این میان همچنین بیشترین رقم ثبت شده متعلق به نرخ ترک تحصیل پسران در دوره متوسطه اول به میزان ۶.۵۴ درصد است.

رئیس سازمان سنجش آموزش کشور در واکنش به انفصال این سازمان از وزارت علوم و تشکیل سازمان ملی سنجش گفت: سازمان سنجش آموزش کشور حاکمیت خود را دارد و فقط سازمان گستره فعالیتش از آزمون گیری به سنجش آموزش‌های کشور هم تسری پیدا می‌کند.

خبر می رسد که تفاهم‌نامه همکاری همراه اول و دانشگاه علوم پزشکی تهران برای راه‌اندازی و توسعه مرکز نوآوری مشترک منعقد شده است. سوال ما بعنوان سهامدار همراه اول این است که همراه اول بر اساس کدام وظیفه ذاتی ، شرکتی ، مسئولیت اجتماعی، برنامه توسعه ای خود، قصد ورود به این برنامه را دارد؟ آیا قصد داریم داستان بی انضباطی های منجر به شرایط حال شرکت مخابرات را برای همراه اول هم تکرار کنیم؟ منتظر دریافت توضیحات روابط عمومی غیر همراه و غیر اول ، همراه اول هستیم.

برنامه هفتم توسعه در حوزه آموزش و پرورش به دنبال پرونده‌سازی برای دانش‌آموزان و معلمان است. این مجلس است که برای دولت و کشور برنامه می‌نویسد؛ این شأن را چه کسی به مجلس داده است؟ اختلاط در حیطه صلاحیت‌ها عملا کارایی نظام برنامه‌ریزی را از بین برده است. برنامه‌های گذشته به فهرست بلندبالای آرزو‌ها شبیه است یعنی همه چیز‌های خوب را می‌خواهیم. کشور وقتی پیش می‌رود که افراد بتوانند در قبال مسئولیت‌های خود پاسخگو باشند؛ الان چه کسی مسئولیت عدم اجرای برنامه را می‌پذیرد؟ برنامه توسعه چقدر ظرفیت جامعه مدنی را به کار گرفته و تا چه اندازه بخش خصوصی را در تصمیم‌سازی دخالت داده است؟

با خیزی که حضرات برداشته اند، ظاهرا قرار است دانشگاه علمی و دارای اعتبار و احترام هم نداشته باشیم. رسانه ملی و فراگیر هم که نداریم. در اقتصاد رانتی و تحریم زده و آلوده به فساد مالی، راهکار و روزنه‌ای برای مبارزه با تورم و فقر هم نداریم. اما باور کنیم؛ خطرات هیچکدام از این وضعیت‌های تلخ، به اندازه خطری نیست که در نظام آموزش و پرورش ما جا خوش کرده است. بخشی از تبعات نظام آموزشی مندرس و فرسوده کشور را هم اکنون می‌بینیم و بخش دیگر نیز بسان قفل آن دکان است دزد که نیمه شبان می‌برید و چو پرسیدند صدای چیست؛ گفت ساز است؛ فردا صدایش را خواهید شنید.

کوچک­ بودن بازار کار نسبت به خروجی دانشگاه‌­ها، یکی از دلایل عمده مهاجرت در ایران است و معنی آن این است که هزینه‌های هنگفت مادی و معنوی صرف­ شده برای تربیت یک نیروی مولد، عملاً عایدی چندانی برای جامعه خودی نخواهد داشت و نفع آن نصیب بیگانگان می‌­شود.

روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی به قلم ابراهیم افتخار نوشت: وزیر آموزش و پرورش در یک برنامه تلویزیونی از شبکه ۲ سیمای جمهوری اسلامی درخصوص مدارس غیردولتی سخنانی گفت که واکنش‌هایی را در پی داشت و حیرت و تعجب بسیاری از کارشناسان تعلیم و تربیت و استادان آموزش و پرورش را برانگیخت. بیان بدون ملاحظه این دیدگاه تبعیض آمیز و ابزاری نسبت به آموزش و تربیت فرزندان این ملت بود، آن هم در شرایطی که در بسیاری از مناطق کشور بخصوص مناطق روستایی و عشایری بسیاری از کودکان این سرزمین به دلیل تورم و گرانی و مشکلات اقتصادی از تحصیل بازمانده‌اند وبه کودکان کار تبدیل شده‌اند. بدون تردید این اظهارات وزیر آموزش و پرورش نگران کننده و غیرقابل قبول است. مقایسه کردن مدارس با بنگاه‌های معاملات اتومبیل و تشبیه نظام آموزشی کشور و ثبت‌نام در مدارس به خریدن اتومبیل مدل بالا و توصیه به دادن پول بیشتر برای خرید آموزش بهتر، با کدام توجیه علمی و عقلی و شرعی قابل پذیرش است؟

روزنامه اعتماد اسامی ۱۵۷ اساتید اخراجی در دولت‌های احمدی‌نژاد، روحانی و رئیسی را منتشر کرد.

کنکور به پایان رسید و نتایج اعلام شد و اشک و لبخندها ، لحظاتی از زندگی شهروندان را پوشش داد و نوبت به تحلیل جمعی خروجی ها و دستاوردها رسید. نتایجی که مو به تن هر انسان متعهدی به وطن و انسان معتقدی به دین ، راست می کند. در خبرها خواندیم که جایگاه چند دانشگاه برتر کشور در رنکینگ جهانی سقوط کرده است، واقعا چرا؟ در خبرها آمده است که بر اساس آمارها در کنکور ۱۴۰۲ بیش از ۸۰ درصد رتبه‌های برتر زیر ۳ هزار به سه دهک بالای درآمدی اختصاص دارد. این در حالی است که ۸۵ درصد دانش‌آموزان در مدارس دولتی درس می‌خوانند اما فقط ۲.۵ درصد از رتبه‌های بالای کنکور را به خود اختصاص داده‌اند.واقعا چرا؟ با این وضعیت فکر می کنید که توانمندی نسبی کشور در خوزه آموزش و آموزش عالی حفظ خواهد شد؟ خیانت است که در برابر سهمیه ها و نظام آموزش پولی سکوت کنیم و بگوییم به ما ربطی ندارد. آقایان شورای انقلاب فرهنگی، نمایندگان محترم مجلس ، مدیران محترم ، اقدام می کنید یا وادارتان کنیم که اقدام کنید، گام دوم انقلاب و تمدن سازی اسلامی- ایرانی، با کسی شوخی ندارد.

«حکایت غریبی است که کار به دستان امور از یک نظام آموزشی پیرو و نه پیشرو، انتظار یاری و همراهی در زمینه هایی مثل حماسه آفرینی در تظاهرات و یا اداره صندوق های رای دارند اما در مواجهه با خواسته های صنفی و شغلی معلمان، به بهانه های مختلف ، پاسخی ندارند و آنها را با برچسب های بی پایه از خود می رانند».